Cayirova Yari Maratonu 21K

Biz kosucular icin beklenen gun geldi, 27 Mayis 2012.  3. Cayirova Kosusu'nda bu sene ilk defa yari maraton da kosulacak. Her sene katildigim, gecen 2 sene sonrasinda daha populer olan ve geleneksel hale gelen kosunun ilkinde 10K kostugumuzda, 5K donusune kadar bitmek bilmeyen tirmanis hepimize aci bir surpriz olmustu. 3. senede yeni yari maraton parkuruna girecek olsamda beni neyin bekledigini cok iyi biliyorum.

Hayli yuksek kayit yapilmis durumda kosu icin. Kosuyu duzenleyen Cayirova belediyesinin, bolgede yasayan kosucularin kurdugu CAGET grubunun, kosuya, kosuculara verdigi destege, samimiyete, ozveriye karsi, biz kosucularin bir nevi tesekkuru bu ilgi ve katilim.

3K Start 

Sabah 7.30'dan itibaren kaynamaya basliyor start alani. Kosu sabahi sorun yasamamak icin gogus numaralari dunden alinmisti ancak bu sabahda yogunluga ragmen organizasyon guzel calisiyor. Sorunsuz aliniyor icinde tshirt, gogus numarasi ve cip olan cantalar. Turkiye'nin her yanindan otobus dolusu sporcu gelmis, Trabzon, Urfa, Izmir, Bursa benim gorebildiklerim. Istanbul Kocaeli zaten burda. Takip takistirip, hava sicak olsa da isinmaya geciyoruz. Saka bir yana yaris oncesi kaslari isindirmak, vucudu hazirlamak, yaris performansini artirmak, sakatlanma riskine karsi yapilmasi gereken en onemli sey.

Start icin elit atletler arkasinda sabirsizlikla bekleyen grubun en arkasinda hem sohbet ediyor hem de esnetmelere devam ediyoruz. Planlanandan 15 dakika sonra patliyor tabanca. En arkadan gec baslayip, ilk kilometrede olusan yigilmadan kurtulmak daha mantikli gelmis olsa da 400-500m sonra seyircilerin yogunlugundan daralan sokakda kalabalik kosucu grubundan kacilamiyor. 10'lu yaslarda yuzlerce cocuk, abi ve ablalarini cigliklar icinde ugurluyor sehir merkezinden kiyi mahallelere dogru.

10K ve Yari Maraton Kosuculari

Start

Start'da hemen sonra yaklasik 1K tasla doseli Fatih caddesinde kosmak daha fazla efor istedigi gibi dusme riskide tasiyor. Baslangic sonrasi hafif rampa, finishe gelirken tempolu inis olabilecek. Kalabalik o kadar yogun ki her iki tarafdaki kaldirimdan daha tempolu gidenler de var. Taslik yol bitince dik inis donuste bircok kosucuyu surundurecek, "o neydi beeee" dedirtecek. 

Cayirova'da sele kapildim

Bu llk dik inisle daha genisleyen yola dagilinca herkesin etrafi biraz daha aciliyor, nefes aliyoruz. Artik genis asfalt yolda cizilmis 10K icin mavi, YM icin kirmizi cizgiyi herkes kendi temposuna gore takip edecek. Gecen iki senede kosulan Cayirova 10K tecrubesiyle cokda zorlamadan, birazdan baslayacak tirmanmaya hazirliyorum kendimi. Genelde yaptigim hizli baslama hatasini kirmaya calisiyorum ayrica. Sehir merkezi terkedilince golgede azaliyor ve gunesin sicakliginida hissetmeye basliyoruz.

5K donuse kadar gunes altinda tirmanarak kosuyoruz, 21K donenlerden ilk Erkal'i sonra Galip'i goruyorum. Olmalari gerektikleri yerdeler. Birazdan Ozgur Pala geliyor arkasindan Faruk Aykan. Birini yakalayabilirsem beraber kosabiliriz diye geciyor icimden. Birlikte gideriz dedigimiz Alptekin Baskir'i ise start'da kaybettim. 5K donus 26:30. Cogunlukla tirmanildigi dusunulurse gayet iyi. Gecen seneki 10K'lardan biraz hizli ama o gunden bu gune 2000K daha antrenman yapildi.

Yaklasik 5.7K'da 10K kosanlardan saga donerek ayriliyoruz. Onlar tirmanisi bitirmis sehir merkezine dogru salinmanin keyfinde. Bu noktadan itibaren yeni eklenen yari maraton rotasi benim icinde yeni. Yari maraton rotasina ayrildikdan sonra (Ragip Demirkol Bulvari) tekrar tirmanmaya basliyoruz. Egim cok dik degil ama tirmanma mesafesi uzun, cok uzulmeden 5:15 min/km tempoyla rahatca cikabiliyorum. Tirmanis sirasinda yanina geldigim arkadas "seni bekliyordum" diyince donuyorum ve Ozgur oldugunu ancak anliyorum. Birlikte kosmaya basliyoruz, birazdan Faruk'u yakaliyoruz, o bize takilamiyor. Tirmanis bitip onumuzu daha iyi gorunce yaklasik 1,5-2K boyunca, once inen sonra tekrar tirmanan onumuzde kosanlari goruyoruz. Yola dagilmis rengarenk kosanlar keyf veren bir goruntu olusturuyor onumuzde ama tekrar tirmanacagimizi gormek kaygilandiriyor. Tempolu inip tekrar tirmanmaya gecince aslinda egimin cokda zorlayici olmadigini farkediyoruz. O tirmanisda bitip sonrasindaki dik inisin, donuste cikisi olacagi kaygilandiriyor bu kez.  Insekde ciksakda hep ayni ruh hali sonucda. Bu YM bitecek ama kalan mesafeyi planlamak, dusunmek, kosarken en cok kafayi kurcalayan sey nasilsa.

Cayirova'nin kenar mahallelerindeyiz, biraz ilerisi TEM, site yapisinda kurulmus blok evler ve atrepolar kapatmis buralari. Arada hala bos kalan arazilere baksada, o arada istedigi gibi birsey bulamiyor Ozgur.

Tempolu inerken YM donusleride basliyor, onde 2 Turk, arkalarinda siyahi bir kosucu, aralarinda 100-200m mesafeyle kosuyor. Sakatlik olmazsa bu sekilde biter gibi. Sonra tanidiklar gelmeye basliyor, Tayfun, Ultraci Bahadir ve Aykut, Erkal, Galip derken 10K'daki su istasyonunun biraz ilerisinde 11,2K'dan bizde donuyor ve inisin cikisina geciyoruz. 13K'daki su istasyonuna kadar geldigim Ozgur biraz geride kaliyor ama ara sira omzumdan geri baktigimda hemen arkamda oldugunu farkediyorum.

Onumde 15K'ya kadar surecek 2K'lik tirmanis iyi kosulursa sonrasi hep inis. Ekstra yiyecek almasamda rahat cikabiliyorum uzun rampayi. Nabzi cok da zorlamadan 5:10-5:15 civari cikip, en yuksek noktadan sonra pergelleri aciyorum artik. Gunese ve terlemeye ragmen, her kilometrede bipleyip, son km'yi kac dakikayla gectigimi soyleyen saatime baktikca hayli keyifleniyorum. Oraya kadar da iyi bir zamanla gelmisim zaten, keyfim bir kat daha artiyor. 4:30-4:40'lar YM'in son ceyregi icin gayet iyi. Eh iniyor olmanin etkiside var ama onumde kosanlardan daha tempolu gidiyor olmak motivasyonumu da artiriyor.

Ozgur bir tik arkamda, ayni tempoyla kostugumuz tanimadigim arkadaslar oluyor ama bazan onlar yokusda yavasliyor, sonra inerken ya da duzde daha hizli kosuyor. Bu sekilde ayni kisilerle aradaki mesafe 20-30 metreyi gecmeyecek sekilde ya onde ya arkada kalarak uzun sure devam ediyor. Tanisilmasa da motive edici konusmalar geciyor aramizda. Benden yasli olup yetismeye calistigim babalara ayri saygiyla yaklasiyorum, ben onlari onlar beni geciyor derken sehrin icine girip 20K'daki  kisa ama dik yokusa gelince akla kara belli oluyor. Cok kisiyi yurumeye zorlayan bu yokusda, tepeye dogru odaklanip hafif tempoyla birakmadan tirmaniyorum. Tepeye varinca abilerden takdir aliyorum.

Kaldi 1K, hoydaaaaa

Kaldi geriye 1K, Fatih caddesinin tasli yolunda, kirmizi mavi cizgilerin tam ustunde, son cikilan yokusun agirligiyla tempo tutmaya calisiyorum. Finish gorunuyor artik ve yaklastikca motive edenler de artiyor, adimlar giderek uzuyor, bacaklar kalcaya daha yaklasiyor, daha cok benzeniyor bir kosucuya, kalp gumlese de, terler agzin gozun icine girsede birazdan huzura erilecek, birakmadan asiliyorum son metrelere.

Son metreler

Zorlu ama cok keyifli yari maraton 1 saat 46 dakika ile bitiyor, parkur manzarasi olmasa da inisler cikislar donusler keyifliydi. Bundan sonrasi sen nasil kostun , ben nasil kostum, tepeyi astim, asamadim, duzde huzura erdim, yedim yemedim, ictim ictim terledim muhabbetleri... taaa ki bir sonraki kosuya kadar.

Madalyayi hak ettik

Bitisin resmi

Rota

Yukseklik Profili

Lap zamanlari